Geld lenen voor een eigen woning is fiscaal aantrekkelijk, het is wat dat betreft niet vreemd dat we op grote schaal gebruik maken van de mogelijkheid tot een hypothecaire lening. Door deze te verwerken in de aangifte ontstaat er een interessant fiscaal voordeel, al is het natuurlijk van belang dat dit op de juiste wijze gebeurt. Het blijkt dat veel Belgen moeite hebben met het op de juiste wijze invullen van de gegevens. Toegegeven, het is er sinds de zesde staatshervorming niet gemakkelijker op geworden.
Een woonkrediet hoort thuis in vak IX. Dit vak werd met 55 nieuwe codes de laatste tijd een stuk ingewikkelder en groeide bovendien 3x in omvang. Het is wat dat betreft haast onmogelijk geworden om de aangifte te doen zonder het gebruik van schema’s, uitleggende teksten en gidsen die meer ervaring hebben met de materie. De woonlening blijkt vaak een lastig punt in de aangifte, die ervoor zorgt dat niet iedereen dit op de juiste manier doet of we het bijltje er zelfs helemaal bij neergooien.
Voorwaarden voor de woonbonus
Om het geld lenen voor een woning fiscaal aantrekkelijk te maken is het van belang om aan een aantal voorwaarden te voldoen, iets waar de aangifte een controle op uit wenst te voeren. Het is sinds 2005 bijvoorbeeld van belang om er rekening mee te houden dat nieuwe hypothecaire leningen alleen nog in aanmerking komen voor de woonbonus wanneer deze wordt ingezet voor de enige en eigen woning. Het is dus niet alleen van belang dat iemand de woning bezit, het dient daarnaast te gaan om het hoofdverblijf.
De woonbonus voor een geldlening voor een woning bestaat uit alle in het afgelopen jaar betaalde intresten, samen met de kapitaalaflossingen en de premies van een levensverzekering die bij de lening horen. Op die manier kan de woonbonus een aanzienlijk voordeel opleveren en is het zeer de moeite waard hier voldoende tijd en moeite in te steken.
